Steeds vaker vraag ik me af waarom in een welvarend land als Nederland het aantal gebruikers van antidepressiva zo hoog ligt.
Meer dan 1 miljoen mensen gebruiken dagelijks een medicijn om het leven aan te kunnen. Is dat dan normaal?
Begrijp me goed; ik onderschat niemand zijn klachten, ik geloof dat mensen werkelijk iets zijn gaan mankeren, ik vraag me alleen wel af of medicijnen hier nou wel de oplossing voor zijn.
Zelf gebruik ik ze ook (maar ik wil er graag van af, zie ook mijn andere blog over het afbouwen van Efexor Venlafaxine)en ik ben er ook niet tegen maar het kan toch niet zo zijn dat zoveel mensen aan een depressie lijden?
Om te beginnen denk ik dat als je eenmaal begint met slikken het verdomd lastig is om er weer mee te stoppen. Want ondanks dat de medicijnen niet verslavend heten te zijn, geven ze je wel degelijk een bepaalde afhankelijkheid. Niet in de laatste plaats wordt dit veroorzaakt door de vervelende bijverschijnselen die het stoppen met zich meebrengt. Deels lijken deze bijverschijnselen op de oorspronkelijke klachten. Het is daarmee nogal makkelijk om aan te nemen dat je beter niet kunt stoppen omdat je klachten door het afbouwen weer toenemen.
Verder denk ik eigenlijk dat het ook veel te maken heeft met het niet vol kunnen houden van het leven wat mensen leiden.
Ze hebben een drukke baan, een partner, kinderen, hobby's, sport en allerlei andere verplichtingen.
Wellicht zou het ook kunnen helpen als men anders om zou kunnen gaan met al deze verplichtingen.
Een oplossing zou bijvoorbeeld kunnen zijn om minder van jezelf te moeten of minder van de maatschappij te moeten. Ik denk echter dat de oplossing van stemmingswisselingen voor iedereen anders is.
Voor sommige mensen werkt het om op gezette tijden hard te lopen. Andere mensen zijn gebaat bij meditatie of mindfulness trainingen. En weer anderen hebben er veel aan om psychotherapie te ondergaan.
Er bestaat geen generieke oplossing voor de klachten van mensen die nu antidepressiva gebruiken.
Voor de 1 kan van baan veranderen de oplossing zijn voor de ander zou misschien scheiden uitkomst kunnen bieden.
Naar die oplossing moet je zelf op zoek gaan. Word jezelf en vind uit wat jou bezig houdt. Maar pas daarbij op met het gebruik van medicijnen. Medicijnen zorgen er hooguit voor dat je het leven wat eigenlijk niet bij je past langer vol kunt houden; je werkelijke klachten gaan er niet van over. Ogenschijnlijk kan het lijken dat je klachten erdoor verdwijnen maar het enige wat gebeurt is dat je eigen 'ik' naar achteren geschoven wordt en dat je daarom beter opgewassen bent tegen het leven dat je leidt en dat eigenlijk niet bij je past.
Hoe denken jullie hier over? Reacties zijn zeer welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten