Pagina's

donderdag 23 mei 2013

Afbouwen en stoppen met Efexor of Venlafaxine

Hier wat informatie over het stoppen met het anti depressiva met de naam Efexor. Efexor wordt ook veel verstrekt onder de naam Venlafaxine, Venlafaxine is de werkzame stof van Efexor.

Ik slik al vele jaren Venlafaxine. Eerst begonnen met 'echte' Efexor maar omdat de verzekering op een bepaald moment kosten wilde besparen overgestapt op Venlafaxine wat in principe hetzelfde zou moeten zijn.

Ik heb al een keer eerder een poging ondernomen om te stoppen maar dat is toen niet gelukt. Nu dan de 2e poging. Waarom ging het de eerste keer zo moeilijk? Dat komt omdat er allerlei bijverschijnselen optreden die soms veel lijken op de oorspronkelijke klachten. Je krijgt dan het idee dat je klachten nog niet voldoende zijn afgenomen om te stoppen en verhoogt dan op aanraden van je huisarts of psychiater toch maar weer de dosis. Althans zo is het mij vergaan.  



Waarom denk ik dat het nu de 2e keer wel gaat lukken? Inmiddels ben ik veel beter op de hoogte van de eventuele bijverschijnselen door er veel over te lezen op bijvoorbeeld forums op internet. Ook deze blog is hopelijk een hulpmiddel voor mensen die overwegen om te stoppen.

Behalve over de bijverschijnselen heb ik ook geleerd dat je vooral niet te snel moet willen afbouwen. Denk niet dat je het in een paar weken of zelfs maanden, kunt, als je het medicijn al vele jaren slikt. Neem er ruim de tijd voor.  Zelf zat ik op een dosis van 150 mg per dag. Ik merkte dat ik dingen vergat en echt minder alert werd door de medicijnen. Verder minder energie en minder  libido.

Eerst ben ik van 150 naar 112,5 gegaan. Dit is de meest voor de hand liggende verlaging als je van 150 afkomt. Het medicijn wordt namelijk bij mijn weten alleen verstrekt in capsules van 37,5 en 75 en 150 mg.
Ik gebuikte daarom 1 capsule van 75 en 1 capsule van 37,5 mg. Ik heb dit een maand of 5 gedaan. Nu heb ik sinds 2 weken pas de stap gemaakt van 112,5 naar 75 mg. Ik ben er dus nog niet. Mijn plan is om ook nu  minstens 5 maanden op 75 mg te blijven. Mijn vergeetachtigheid en minder alert zijn, zijn al duidelijk minder geworden. Wel merk ik dat ik weer wat sneller gepikeerd ben. Ik schiet wat sneller uit mijn slof. Hier moet ik dus wel even aandacht aan geven.

Verder probeer ik de afbouw te ondersteunen met een gezonder leven. Ik drink nagenoeg geen alcohol meer. (dat is sowieso niet goed als je dit medicijn gebruikt), ik beweeg wat meer; hardlopen, fietsen (liefst zoveel mogelijk buiten) en ik let extra goed op mijn voeding. Meer groente, fruit, het brood wat ik normaal in de ochtend at heb ik vervangen door havermout met soja melk, gedroogde abrikozen of ander gedroogd fruit en lijnzaad. Ik moet zeggen dat ik me gezond voel. Ik ben ook wat afgevallen en dat is ook mooi meegenomen. Verder probeer ik wat boeken te lezen over positief denken en andersoortige zelfhulpboeken die me wat opmonteren.

Ik ben er dus nog lang niet maar neem de tijd en hoop dan over 1 jaar helemaal vrij te zijn van medicijnen.

Wat kun je verwachten als je stopt:

  • een raar draaierig, duizelig gevoel in je hoofd. In de literatuur wordt er ook wel over brain-zaps gesproken.
  • Je oude klachten steken weer de kop op; angsten, neerslachtigheid, geïrriteerdheid. Bedenk dat dit heel normaal is en dat het mogelijk iets tijdelijks is waar je even overheen moet.
  • lichte misselijkheid.
Wat kun je er tegen doen:
  • bewegen
  • zoek de buitenlucht op
  • vooral heel langzaam afbouwen
  • praat er over met soortgenoten
  • lees er over op internet
  • leef zo gezond mogelijk qua voeding
  • voorzichtig met alcohol
Tenslotte: Stop nooit zomaar uit jezelf maar altijd in overleg met je arts. Alhoewel ik het idee heb dat artsen het makkelijker vinden als je trouw je medicijnen inneemt en niet zeurt. Heb je ook ervaring met het stoppen? Of heb je er vragen over? Ik hoor het graag.

Update 18-06-2013
Ik zit nu al weer een dikke maand op 75 mg. Het gaat niet slecht. Maar ik heb af en toe wel een wat korter lontje merk ik. Ik hoop maar dat het komt van de verandering en het opnieuw stabiliseren en dat dat het daarmee dus tijdelijk is.

Update 29-07-2013
Vandaag al weer 2,5 maanden op 75 mg. En ik ben tevreden! Misschien draagt het mooie weer ook bij aan een positieve stemming maar ik voel me goed. Het korte lontje van ruim een maand geleden is weer wat langer. Het lijkt dus even een tijdelijk verschijnsel te zijn geweest dat ik snel gepikeerd was. Ik heb zelfs de neiging om nu al weer verder af te bouwen naar bijvoorbeeld 37,5 mg. Maar dat doe ik nog niet. Eerst maar even vol blijven houden op dit niveau.

Update 13-09-2013
4 maanden nu op 75 mg. Beetje wisselend de laatste maand. Misschien omdat het merkbaar korter licht is?
Weinig energie de laatste dagen. Ik hoop maar dat het alleen een tijdelijke dip is. Het zijn ook sombere dagen op dit moment qua weer. Veel regen en daardoor donker weer. Ook heb ik problemen met mijn kaak en slik ik hiervoor antibiotica. Dat is ook absoluut niet goed voor je lichaam. Maar ik blijf het volhouden op 75 mg. Nog 2 maanden en dan wil ik toch eigenlijk naar 37,5 mg.

Update 18-09-2013:
Gisteren toch maar overgestapt op 37,5 mg. eigenlijk wilde ik een half jaar op 75 blijven zitten maar ik ga het proberen na 4 maanden 75mg. Zou toch genoeg moeten zijn. Nu al een dag op 37,5 dus en nog niks te merken maar dat is wel logisch ook. Er zit nog genoeg in mijn bloed om nog geen afkickverschijnselen te krijgen. Nog geen brain-zaps gehad. Iets wat normaal bij mij al wel optreedt als ik maar 1 dag ben vergeten.  Ben nieuwsgierig naar wat er komen gaat. Enige waar ik me een beetje zorgen om maak is dat donkere weer. Dat is nu al goed te merken en misschien daarom niet het beste moment om weer af te bouwen? Maar ik voel me goed en wil gewoon van die rotzooi af. Ik wil voelen wat mijn eigen lichaam denkt en niet geleid worden door een chemisch goedje. Goed en gezond eten gaat de laatste tijd erg goed. Ben ook een kilo of 4 afgevallen. Bewegen moet ik weer wat meer aan gaan doen en misschien weer mediteren.

Update 18-10-2013:
Alweer een maandje op de 37,5 gram. Ik heb wat mindere dagen gehad. Ik denk toch door de overgang van 75 naar 37,5 gram. Maar het werd ook al weer snel stabiel. Zelfs zo dat ik nu al minder neem dan 37,5. Eigenlijk is 37,5 mg de kleinste dosering maar ik ben zelf aan het knutselen geslagen. Het wordt niet echt aangeraden maar zelf denk ik dat het de overgang van 37,5 naar 0 mg vergemakkelijkt. Wat ik nu doe is het volgende:
In 1 capsule van 37,5 mg zitten ongeveer 150 kleine werkzame bolletjes. Mijn plan is om er elke week 10 meer uit te halen. Dus eerst een week lang neem ik de capsule in nadat ik er 10 bolletjes uitgehaald heb. Daarna haal ik er eerst 20 bolletjes uit een week lang enzovoort. Ik ben nu in mijn 2e week op deze manier bezig en haal er dus elke dag al 20 bolletjes van de 150 uit. Op deze manier bouw ik in ongeveer 15 weken af van 37, 5 mg naar 0!.
Deze week heb ik een boek gelezen wat me nog meer bewust heeft gemaakt van de rotzooi die ik elke dag slik.
Het gaat om het boek: The Antidepressant Fact Book / What Your Doctor Won't Tell You About Prozac, Zoloft, Paxil, Celexa, and Luvox geschreven door Breggin, Peter R.

Ik weet niet of het boek in het Nederlands is te krijgen maar ik kan het zeker aanraden. Ik liep er toevallig tegenaan in een kringloopwinkel voor slechts 2,50 euro. Het boek is nieuw te verkrijgen voor rond de 22 euro. 
Het boek gaat over anti depressiva en volgens de schrijver moet je er absoluut nooit aan beginnen. Hij beweert dat de medicijnen blijvende schade aan kunnen richten aan je hersenen en dat je ze daarom zeker niet langere tijd moet slikken. Ook waarschuwt hij voor de afkickverschijnselen. Volgens hem worden veel negatieve, gevaarlijke bijwerkingen door de fabrikanten verzwegen omdat ze nou eenmaal geld willen verdienen en hierin samen werken met psychiaters en dokters.

Update 13 november:
Nog steeds bezig om wekelijks af te bouwen door bolletjes uit de 37,5 mg capsules te halen. Al een week of 6 op deze manier bezig. Van de 150 bolletjes die in een capsule van 37,5 mg zit gebruik ik er nu nog 90 per dag. Dat betekent dat ik nog zo'n 22,5 mg per dag slik. Als ik bedenk dat ik van de 150 mg afkom dan voel ik me eigenlijk hartstikke goed. 

Is er dan helemaal niets veranderd? Ja, er is wel wat veranderd. Ik heb zeker mindere dagen en dagen dat het me absoluut ontbreekt aan energie. Maar toch ben ik positief. Ik wijt de stemmingswisselingen  en de mindere dagen aan de afkickverschijnselen en niet zozeer aan het feit dat mijn depressie weer terug aan het komen is. En dat geeft me moed. Ik weet hierdoor namelijk dat het maar tijdelijk is. Ik ga er vanuit dat ik pas helemaal stabiel ben als ik een tijdje op 0 mg zit. En er zijn ook andere dingen aan de hand. Het lijkt of mijn interesse voor muziek weer een beetje terug aan het komen is. Jaren geleden was ik helemaal gek van muziek Ik had in huis bijna altijd muziek aan en dat beurde me vaak op. Ook speelde ik zelf regelmatig gitaar. Die interesse was een tijdlang weg en lijkt nu weer terug te komen. En dat is zeker ook wat waard. Het toont wat mij betreft aan dat het oppervlakkige wat ik voelde door de medicijnen aan het verminderen is. 
Mijn planning is om vanaf volgende week niet 10 bolletjes per week minder te nemen maar 15. Dat betekent dat ik vanaf volgende week het volgende schema aan ga houden:
Vanaf 18 november 75 van de 150 bolletje nemen oftewel de helft van 37,5 mg = 18,75 mg.
Vanaf 25 november 60 van de 150 bolletjes nemen oftewel 60/150 * 37,5 mg = 15 mg
Vanaf 2 december 45 van de 150 bolletjes nemen oftewel 45/150 * 37,5 mg = 11,25 mg
Vanaf 9 december 30 van de 150 bolletjes nemen oftewel 30/150 * 37,5 mg = 7,5 mg
Vanaf 16 december 15 van de 150 bolletjes nemen oftewel 15/150 * 37,5 mg = 3,75 mg
Vanaf 23 december 0 van de 150 bolletjes nemen oftewel 0 mg !!!!!!!
Nog even volhouden dus.

Update 2 februari 2014:
Lang geleden alweer dat ik hier iets heb geschreven. Inmiddels ben ik volledig afgebouwd. Nog iets sneller zelfs dan ik in bovenstaand schema had aangegeven. 17 december 2013 heb ik voor de laatste keer venlafaxine genomen. Nu dus bijna 7 weken volledig vrij van anti-depressiva. Ik kan zeggen dat het niet altijd even makkelijk is. In het begin veel last van de afkickverschijnselen. De 1e 2 weken vooral die vervelende duizeligheid ofwel brain-zaps. Maar dat werd na 2 weken snel minder. En dan beginnen de emoties alle kanten op te vliegen. Soms barst ik van de energie en soms heb ik echt nergens meer zin in. Afgelopen week was een slechte week. Ik voel veel stress. Is dit normaal? Houdt dit weer op? Ik probeer gezond te leven. 2 maal per week hardlopen en gezond eten bijvoorbeeld. En dat gaat aardig. Ook probeer ik veel buiten te zijn om zoveel mogelijk (zon)licht op te pikken. Het is druk op mijn werk dus dat speelt ook wel mee. Er zijn momenten dat ik het op wil geven maar even later lijkt het allemaal weer goed te komen.
Toch denk ik er over om een natuurlijk middel te nemen ter ondersteuning. Misschien Hypericum. Ik heb wel voor mezelf besloten dat ik niet meer terug wil aan de Venlafaxine.

Update 16 oktober 2015:
Ik heb al een hele tijd niets meer van me laten horen hier op deze BLOG. Mijn afbouw van Venlafaxine/EFEXOR is helaas toch niet helemaal goed afgelopen. Toen ik 100% gestopt
was ging het toch weer een stuk minder met me. Ik werd erg angstig. De vraag is dan natuurlijk altijd: Komt dit door het afbouwen oftewel; zijn dit nog steeds 'afkickverschijnselen' of is de oude klacht weer aan het terugkomen. De klacht waarvoor je in eerste instantie moest beginnen met de medicijnen. Ik weet het antwoord nog niet op dit moment. 
Natuurlijk ben ik wel teleurgesteld dat mijn afbouwpoging niet helemaal is geslaagd. Ik was in het begin erg zeker van een positief resultaat. 
Helemaal ontevreden ben ik echter niet. Ik ben uiteindelijk wel terug gegaan van 150 mg naar 75 mg. Ik zit nu alweer meer dan een jaar op 75 mg. Ooit zal ik de stap terug weer gaan wagen. Ik denk echter dat het nog langzamer moet dan ik heb gedaan. Ik stel me voor een volgende poging voor om langzaam af te bouwen van 75 naar 37,5 mg en hier dan gewoon weer een jaar te blijven op 37,5 mg.
Ik heb wel veel geleerd van dit traject. 
1 van de dingen die ik (eigenlijk al wist) heb geleerd is dat beweging je echt kan helpen. Ik heb van huis uit nooit meegekregen dat sporten belangrijk is voor je. Ik heb in de loop der tijd nu wel ontdekt dat ik met 3 maal per week naar de sportschool het leven beter aan kan.
Ik roep iedereen op om zijn ervaringen in de blog te delen met anderen. Alle reacties zijn welkom.

2 opmerkingen:

  1. dag erik,
    fijn dat je schrijft over je ervaringen met afbouwen van venlafaxine. Ik zit in precies hetzelfde schuitje, 1 x eerder geprobeerd te stoppen, niet gelukt, lichamelijk geen problemen maar......grenzeloos verdrietig en snel op de kast....Dan ben je zo bang om weer in het gat te storten....Wel ben ik toen van 150 na 75 mg. gegaan,}dit is de dosis waarop ik me tijdens het afbouwen nog goed voelde...dus het heeft zeker wel zin gehad.
    Dat is alweer een jaar of 2 geleden, en nu had ik het in mijn hoofd gehaald om het weer eens te proberen. Ik heb nl. het 'bewegen als medicijn' ontdekt en voel me daardoor een stuk beter. Het feit dat ik zelf de stoffen aan kan maken die ik nodig heb,dat is een ontdekking en daardoor voel ik me sterker. Mijn huisarts moedigt dit ook aan, wat wil je met 1 miljoen gebruikers....daar kan er wel eentje af....nee hoor, het is een fijne meelevende arts en een heel aardige vrouw ook nog.
    Goed, ik dus van 75 naar 37.5 mg.want andere smaken zijn er niet....nou, dat ging dus een stapje te hard...snel nijdig en geirriteerd, en ik trok me de nare dingen weer zo aan....die 2 jongetjes die door hun vader zijn vermoord....elke keer huilen als ik er aan denk...maar is dat dan niet eigenlijk 'normaler' dan dat je niet huilt, denk ik nu....
    Ik heb dank zij tips van anderen op internet zelf pillen van 50 mg. geknutseld en die 2 weken genomen. Nu zit ik op 37.5 mg. sinds 2 weken. Makkelijk is het niet, maar wel te doen.
    Voorlopig moet ik hier maar op blijven.Ik voel ook behalve meer verdriet, dat mooie dingen ook meer binnenkomen....
    Nou, dat was een heel verhaal.....altijd fijn om te merken dat je er niet alleen voor staat!
    Sterkte en succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem,

      Heel erg bedankt voor je reactie. Veel herkenning voor mij en het helpt om te weten dat ik niet de enige ben die met dit soort problemen kampt.
      Soms denk ik inderdaad ook: misschien zijn de reacties die je hebt zonder de medicijnen wel helemaal niet zo gek. Je mag toch best eens emotioneel zijn of huilen? En je mag toch ook wel eens kwaad worden op iemand? Wie zegt jou dat dat aan jezelf ligt? Kan het ook aan die ander liggen misschien?
      Ik zou zeggen: hou vol en laat nog eens weten hoe het je vergaat.
      Succes en sterkte, Erik

      Verwijderen